Ik vind het eigenlijk maar een beetje pompeuze figuren, die Archers. Houden echt veel van zichzelf volgens mij. (Iets wat ook wel een beetje voor mede-Brit Hitchcock geldt) Ik was rond mijn tiende helemaal into Hans Christian Andersen, maar het was lang geleden dat ik een bewerking van een van zijn verhalen op celluloid zag. Iets met vrouw Holle en een echoput uit Tsjechië, meen ik, zul je zien dat dat niet van HC Andersen was. Maar goed, The Red Shoes is logischerwijs eerst en vooral een dansfilm, en ballet is toch echt een second rate kunstvorm. (Zoals een componist in de film opmerkt) Het proces van het componeren van de muziek is best boeiend, maar de eindeloze balleten, ik pas. Eigenlijk zit al het goede van The Red Shoes in het dramatische einde, met nog best wat techni-color bloed, boeiende dilemma's en een hysterische speech.
donderdag 26 augustus 2010
The Red Shoes
Ik vind het eigenlijk maar een beetje pompeuze figuren, die Archers. Houden echt veel van zichzelf volgens mij. (Iets wat ook wel een beetje voor mede-Brit Hitchcock geldt) Ik was rond mijn tiende helemaal into Hans Christian Andersen, maar het was lang geleden dat ik een bewerking van een van zijn verhalen op celluloid zag. Iets met vrouw Holle en een echoput uit Tsjechië, meen ik, zul je zien dat dat niet van HC Andersen was. Maar goed, The Red Shoes is logischerwijs eerst en vooral een dansfilm, en ballet is toch echt een second rate kunstvorm. (Zoals een componist in de film opmerkt) Het proces van het componeren van de muziek is best boeiend, maar de eindeloze balleten, ik pas. Eigenlijk zit al het goede van The Red Shoes in het dramatische einde, met nog best wat techni-color bloed, boeiende dilemma's en een hysterische speech.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten