vrijdag 27 augustus 2010
Ridicule
De beste film die zich aan het hof van Versailles afspeelt? Zou best kunnen. Al verwachtte ik onwillekeurig wel New Order op de soundtrack! Moest ook nog denken aan een computerspelletje waar ik vroeger door gefascineerd was, wat simpelweg Versailles heette en waar ik alleen wat over gelezen had. Dat was ook maar het beste waarschijnlijk, als een soort imaginair spel. Maar goed, de film. Ridicule draait om komedie zonder dat het ook maar een moment grappig is, en dat is dan op zichzelf eigenlijk wel weer vermakelijk. Aan het decadente hof van Versaille gaat het namelijk maar om één ding. "Goede" grappen maken. Scherp uit de hoek komen. En het liefst ten koste van anderen. Een arme Franse edelman wendt zich tot het hof om geld los te praten voor het droogleggen van de moerassen in zijn geboortestreek, maar kom, voor het gewone gepeupel heeft de elite natuurlijk geen enkele interesse! Nu is onze held een scherpe gozer, dus hij valt best in de smaak. Tegelijkertijd is en blijft hij een buitenstaander die de spelletjes doorheeft. In een zij-verhaal papt hij aan met een belachelijk knappe dochter van de lokale arts. Dochter is vooral geïnteresseerd in duiken, en daalt continu de waterput af, getooid met een helm die me aan een masker uit El Orfanato deed denken. Ridicule, merk ik al typende, is eigenlijk een film zo subtiel dat ie zich niet laat vangen. Maar als gezegd, prima en stijlvol. Overigens is het begin uitermate vulgair, als iemand wordt ondergepist, dat kon ik niet helemaal plaatsen.
Labels:
films uit de jaren '90,
Patrice Leconte
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten