Opening Night

Goed vergelijkbaar met The Dresser, waar ten slotte ook iemand uit alle macht het podium op moet worden gesleept. Nou ja, misschien eerder een soort spiegelversie van The Dresser, waar die glad is, is Opening Night echt houwtje touwtje-werk van de wispelturige Cassavetes, die zelf in een vileine rol meespeelt. Opening Night is matig en soms zelfs bruusk ge-edit, maakt geen keuzes in de opties van der verhaallijnen, kortom, een gammel bouwwerk. De tragische heldin wordt, u kon het raden, gespeeld door Gena Rowlands. Cassavetes' standaard instortende heldin. Zeker in het begin is ze weer heel fascinerend, als beroemde filmactrice die in een toneelstuk speelt en eigenlijk niet geslagen wil worden. Letterlijk. Dat is een hele mooie set-up en pay-off als ze uiteindelijk live voor publiek in het stuk een klap krijgt, tegen de vlakte gaat en minutenlang blijft liggen. In het begin wordt ook een handtekeningenjaagster en fan van de actrice doodgereden, en dit meisje blijft als geest (of wat dan ook) de gedachten van Rowlands kwellen. Zo krijgt de film af en toe zelfs flauwige horror-trekjes, inclusief een séance, op aandringen van de bitchy schrijfster van het gespeelde toneelstuk.