zaterdag 14 augustus 2010
Raw Deal
Korte film noir die van losse eindjes aan elkaar hangt. Het eindigt er al mee dat de opperslechterik gewoon zelf uit het raam lijkt te springen. De basis is nochtans wel goed, evenals verrassend genoeg de voice-over. Die is van een wat oudere niet al te knappe vrouw, het dinnetje van een man in de gevangenis. Zij adoreert hem duidelijk en dat doet ook een veel jongere knappe vrouw, die hem in het intro eveneens komt opzoeken. Dat wordt een mooie rivaliteit van twee dames die gefascineerd zijn en tegelijkertijd ook bang en gedesillusioneerd. De film weet al deze karakters op onnavolgbare wijze búiten de gevangenis met elkaar opgescheept te krijgen, waarna een reisje volgt langs hide-outs. Op een van die plekken zit een van de mooiste scènes als er een totaal buiten het verhaal staande doorgedraaide moordenaar een bezoekje aan onze helden brengt. Ook het slot van de film is fraai, met een boot die gaat vertrekken, een tikkende klok en een enorm schuldgevoel. Je kon het al in het begin zien, dit zijn geen femme fatales en dat is ook wel eens mooi.
Labels:
Anthony Mann,
films uit de jaren '40
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten