Saturday Night and Sunday Morning

Is dát 'm nou? De stem klinkt bekend, is dan al oud eigenlijk. En jahoor daar staat de piepjonge Albert Finney als een blue collar Springsteen held in de fabriek te werken. Hij speelt in dit uitstekende kitchen sink drama een jonge blaaskaak, die van boozen houdt en verder wat neerkijkt op samenleving en domme collega's. Van een van zijn werkmaten heeft hij de echtgenote al in bruikleen. Het mooie aan dit kitchen sink drama is het ontbreken van melodrama, het is een rustige, realistische film, voor mij gesymboliseerd door de bezigheden van Finney met z'n mattie (Norman Rossington) met wie hij onder meer al babbelend kaart en vist. In de loop van de film wordt Finney een ietsjepietsje ingekapseld, krijgt hij deksels op zijn neus en ontmoet hij een nieuw en jonger (en vrij) meisje. Hun eerste kus is zéér romantisch, als ze eerst al heel lang hebben moeten zitten wachten tot haar oude moeke eindelijk de krant uit heeft en naar bed is gegaan.