À Ma Soeur

Past in twee patronen. Uno: films geregisseerd door vrouwen zijn opvallend vaak seksueel zeer provocatief. Duo: een echte arthouse film heeft aan het eind geweld dat uit de lucht komt vallen. À Ma Soeur begint heerlijk Frans met twee zusjes die al wandelend in een vakantie-oord over jongens babbelen. Je moet ontmaagd worden door iemand waarvan je niet houdt zegt de kogelronde. De mooie slaat jongens met gemak aan de haak, maar weet eigenlijk niet zo goed wat ze doet. Ze windt een Italiaanse jongen om de vingers, die haar omschrijft als een meisje in een vrouwenlichaam. Daaruit trekt hij verder geen conclusies en na veel aandringen (letterlijk/figuurlijk) mag hij haar anaal (!) nemen. ("Als teken van liefde") Jaaa, dit is me het filmpje wel, vol absurdisme, zoals de liters zonnebrandcrème waarmee het dikke meisje zich insmeert. Ondanks de expres totaal ongepaste vrolijke muziek is À Ma Soeur eigenlijk in- en in schrijnend en wie weet is het uiterst gewelddadige einde daar toch wel de logische conclusie van. Daar verandert de film definitief in een soort Mannen die Vrouwen Haten.