Ik ben altijd gevoelig voor geweest, de gruwel van de doodstraf, zoals
bijvoorbeeld verbeeld in Dead Man Walking. Tijdens het Poolse A Short
Film About Killing moest ik denken aan Saddam, absolute tiran, maar zijn
einde vond ik ergens naarder dan dat van Khadaffi. Diens dood was
gepast bruut. Juist het zogenaamd geciviliseerde van zo'n doodstraf.
Kieslowski is normaal een afstandelijke estheet maar toont zich hier
voor zijn doen óók vrij concreet, begaan, en bruut. Minder hermetisch.
De moord in deze film duurt ein-de-loos, je zou bijna wíllen dat Kieslowski
zijn gebruikelijke koele afstand hield. Voor de daad heeft de krullenkop als een
van de gekten uit John Hustons
Wise Blood door een grauwbruine stad
gedwaald. Kieslowski filmt hem en andere personages dicht op de huid,
met een soort bolle lens wat nóg claustrofobischer werkt. Parallel aan
de dwalende jongen zien we een advocaat. En die lijntjes komen in deel twee
even logisch als naturel bij elkaar. Daarin volgt dus nóg een killing,
en ook die is naar. Kieslowski brengt intussen zelfs wat Dancer in the
Dark-melodrama in het verhaal, met een kapotte familiefoto (in zekere
zin de reden voor de daad, zoals de jongen in mooie scene aan de
advocaat uiteenzet) én wat opera op de soundtrack. (Dit is een langere versie van aflevering 5 van
Dekalog.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten