Darkman

Ik ben er nog niet uit of dit nou een superheldenparodie is in Kick-Ass-stijl, of dat Sam Raimi comics juist héél serieus neemt. Misschien zit daar wel geen verschil tussen. In elk geval is het matige Darkman op visueel vlak vaak een uitzinnige ode aan de extreem onlogische logica van comics – alsof de pagina's rechtstreeks op doek zijn geprojecteerd – en Hongkongse b-films. En dat met een big budget. Het levert hilarische contrasten op. Darkman in een nepstunt hangend aan een touw aan een helicopter, terwijl om hem heen de boel ontploft. Liam Neeson speelt Darkman, een superheld met opvallend menselijke tragische trekjes. Verminkt als de klokkenluider van een Notre Dame, zet hij het zelfs twee keer op een schreien. Zielig! Frances McDormand is zijn liefje, als een soort poor man's versie van Julia Roberts. Spijtiger vond ik het ontbreken van duisternis. Twee doktoren vinden in een lab een huidherstellingsgoedje uit, maar dat blijft alleen maar 'werken' in het donker. Ik had het veel leuker en logischer gevonden als dat betekende dat Darkman met zijn kapotte gezicht in de schaduwrijke film noir nacht zou moeten opereren. Hij heeft echter een andere oplossing, eentje uit de wereld der strips natuurlijk, 'gezichtje op, gezichtje af'.