Q - The Winged Serpent

Bij echte cultfilms mislukt ook de titel, ondanks reparatie met die ondertitel. Het monster uit deze film wordt nergens 'winged' genoemd, maar men vond 'feathered' en 'plumed' waarschijnlijk wat wattig klinken. (Ik zeg: “The Plumed Serpent”, is it a sandwich spread?) Zijn echte naam is heel wat langer dan Q, maar ja zelfs in de film kan niemand het Azteeks uitspreken... Behalve wellicht de mannen die zichzelf laten villen, als godenoffer. Zwelgje is in New York gearriveerd en het draakje (met de looks van een Beastie Boys-parodie-video) peuzelt mensen op. (Men neme een topless zonnebadende dame...) David Carradine speelt op de automatische piloot een agent die zich in de Azteekse zaak verdiept. ("Just a good old fashioned monster" zijn z'n laatste woorden uit de film...) Wat Q de moeite waard maakt is de rol van Michael Moriarty, als uitzinnige opportunist die het vogelnestje heeft gevonden en nu eindelijk rijk denkt te worden. Eerdere pogingen (ook in de film getoond) mislukken hopeloos, maar zijn wel hilarisch. Zo pingelt en vocaliseert hij als een ware outsider musician aan de barpiano. Moriarty ziet eruit als je standaard psychiatrisch patient in een Noors melodrama, en acteert ook even schizofreen. Hij schiet van het ene in het andere accentje, afhankelijk van hoe cool hij zichzelf vindt in de situatie. Batshit dus, en in New York begin eighties heeft nog genoeg van de golden seventies om de kijker tevreden te houden.