maandag 27 augustus 2012
Coogan's Bluff
Siegel
dacht: het moet toch nog wel rechtser kunnen dan Dirty Harry. Daarom
laat hij Eastwood hier opdraven in diens natuurlijke habitat-uitrusting.
Die van een cowboy. Verzin een groep die wel eens 'last' heeft van
discriminatie, en ze krijgen het hier van 'm voor de kiezen. Het begint met een indiaan (Eastwood refereert niet eens aan hem als mens), maar
daarna zijn vooral vrouwen (en hippies) het slachtoffer. Het lollige
is (en de film ís zo bizar dat ie wel een beetje grappig wordt) dat
Eastwood tegelijkertijd álle vrouwen in de film aflebbert. Als een aap.
En de vrouwtjes vinden het héérlijk! Ze zijn sowieso gek op zijn pointy
laarzen natuurlijk... Wilde ik als tienjarige ook altijd. Nooit gehad, helaas. Sheriff Eastwood gaat naar New York om een verdachte
op te pikken, maar belandt in zijn ergste nachtmerrie: softe linkse
bureaucratie. Vrouwen die zich meer om de dader bekommeren dan om de
slachtoffers, en als Eastwood een en ander met wat klappen wil herstellen
worden zij kwaad op hém. Waan-zin. Er blijken zelfs negroïde politie-agenten
in New York! (Eastwood schuift 'r een als een zwerver opzij.) Het spijtige
is het ontbreken van zelfspot. De mensen in New York zien Eastwood
constant voor een Tex(aan), waarna hij ze zuchtend verbeterd: Arizona.
Maar als een hoertje hem uitmaakt voor Texan Faggot zwijgt ie als het
graf. Wat een watje.
Labels:
Don Siegel,
films uit de jaren '60
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten