Op de een of
andere manier lijken science fiction films altijd beter te kúnnen zijn,
dan ze zijn. In deze Carpenter bijvoorbeeld, is het uitgangspunt erg
stoer. In de toekomst ('97) is New York omgetoverd tot een grote
gevangenis (met de twin towers als wachttorens, gechargeerd). Er lopen
daar dus tienduizenden criminelen rond, zonder bewaking. Wat voor
samenleving zou er dan ontstaan? Helaas. Dat krijgen we dus nooit goed te zien. Het is te donker wellicht. Van een couleur locale is
nauwelijks sprake, alleen een taxi-chauffeur vertelt nog het een en
ander over de groepen die er rondstruinen. (Een film als
The Fifth Element, hoe batshit die ook is, is veel beter op dit vlak.) Dat de
hoofdrolspelers in actie-sci-fi vaak nogal simpel zijn, zijn we
inmiddels gewend. Kurt Russell doet niet onder voor Keanu "
Mnemonic" Reeves, praat
'megagevaarlijk' als een Darth Vader, en zijn haar zit als een L'Oreal
reclame. Ik had gehoord dat ie dood was, maar deze Snake wordt door Lee
Van Cleef de open lucht-gevangenis in gestuurd om de oenige president te
redden. Carpenter blaakt van zelfvertrouwen, want de voorbereidingen
duren een vrij sfeervol half uurtje, maar dan moet de film eraan
geloven, en komen we in een soort Warriors New York, waarin Isaac Hayes
('de Rick Ross boss') en Dean Stanton ('de brain') de dienst uitmaken.
Russell wandelt er op zijn gemakje doorheen, en maakt eigenlijk
verdraaid weinig boeiends mee. Het is meer een computerspelletje dan een
film, denk aan de klassieker Metal Gear Solid, waar het hoofdfiguur ook
al Snake heet. Als er richting einde wél nog tijd is voor een soort
'celebrity death match' zakt Carpenter helemaal naar 2Pac-video niveau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten