Een van de vroege films van
Neil Jordan, ruim voor zijn grote successen, is een grimmig erotisch
sprookjesverhaal. Wat is dat toch met wolven, in mijn allereerste
nachtmerrie stond er een giga-wolf op mijn bed... Hoeveel ouders zullen
deze prent voor een prikkie ergens op de kop hebben getikt om de film
net te vroeg (of net te laat) uit de dvd-speler hebben gehaald,
ondertussen hun geschockeerde grut troostend, die dan 's nachts in hun
bedje lagen te bibberen. Ja, dit is een Roodkapje filmpje, en nee, het
is niet gezellig. De cameo van Stephen Rea wordt bruut verstoord als hij
anatomisch bloederig plastisch in een wolf verandert. Enger dan álles
wat er in
An American Werewolf in London gebeurde. En dat is enkel nog
het horror-aspect; in een sprookje kun je alles lezen (en dat doen
symbolisten en Freudianen dan ook met plezier) en Jordan maakt Roodkapje
hier tot een, eh, nét gerijpt knap meisje dat voor het eerst 'into the
woods' gaat (eerst nog met haar vrindje, later alleen) waarna wolven
('hairy on the inside is worse than hairy on the outside) uit de bosjes
springen om 'kusjes' te stelen. De 'lushe' bosmagie blijft hier wat
achter bij Gilliams Brothers Grimm, maar verder doet Jordan hier niet
voor Gilliam op dát niveau onder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten