vrijdag 24 augustus 2012
The Idiots
Deze verraste me
volkomen, in positieve zin. Verwachtte een vermoeiende 'troll'-film,
maar The Idiots is (of wordt) een prettig melodramatische achtbaan. Het begint
al bijzonder, doordat de film erin slaagt me juist te laten lachen om
Borat-momenten, die normaal enkel voor plaatsvervangende schaamte
zorgen. Dat zegt al veel. Een stel bohemiens trekt zich terug op het
platteland, net zoals de primitieve sensualisten van de Brücke-groep, niet
toevallig krijgt ook Matisse een namedrop. Ze doen zich voor als
gestoorden; vooral in de steenwolfabriek is dat hilarisch. De arme
rondleider blijft maar serieus zijn bedrijfsuitjes-verhaal afsteken. Op
dat moment lijkt het materiaal eerder geschikt voor een kortfilm, maar
Von Trier laat de tragiek erin sijpelen, haast zonder van toon te hoeven
veranderen. Eerst heeft hij daar de laatst aangekomene voor nodig, de
vrouw die de voice of reason vertolkt. Maar hoe langer zij in de groep
verkeert, hoe meer ze erin opgaat. En als gekken zijn we allemaal
gelijk. Langzaamaan blijken gespeelde idioten echte 'idioten', die
alleen in de commune onder leiding van de zeer memorabele dictatoriale
leider Stoffer kunnen functioneren. In zijn beste moment krijgt hij het
aan de stok met een 'gemeentemannetje'. Totaal uitzinnig rent hij hem
achterna. 'Soelleroed FASCISTEN!' Je zou bijna zin krijgen dat ook op
straat te gaan roepen. Maar dan niet naakt... De beruchte groepsseks is
de ultieme consequentie, maar die sequentie wordt gered door de humane
romance die zich parallel eraan op zolder afspeelt. En als de
buitenwereld uiteindelijk toch binnenkomt, en de Idioten naar buiten
moeten, was ik er toch even stil van. In tegenstelling tot Mark Kermode,
die “Il est merde!” schreeuwde te Cannes. Waarover Wikipedia fijntjes
opmerkt: “A spontaneous review for which he was ejected from the venue”.
Labels:
films uit de jaren '90,
Lars von Trier
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten