Waarom
zijn Japanse schoolrokjes zo kort? Omdat Japanse benen dat óók zijn. Ver boven de knie afgeknipt lijkt het nog wat! In het intro van Bounce
Ko Gals zien we tientallen blote benen met afzakkende witte sokken
langslopen. De schooldag is om, en de zestienjarige meisjes converseren
over... speed, abortus, en prostitutie. 'You should turn pro!' Ja,
Japanse highschool films zijn heel wat extremer dan de Amerikaanse
variant. Bounce Ko Gals laat één dag in het leven van de 'ko gals' zien,
de Japanse valley girls die in hun jacht naar merkkleding e.d. bijklussen op hotelkamertjes. Klinkt als voer voor een foute film, maar
na het nog vrolijke en sensuele begin gaat de film zich, niet geheel
onterecht, kwaad te maken. Wie begint met het verkopen van een gedragen
slipje (de Japanse bacardi-seks) eindigt in handen van de yakuza. Die zijn helemaal niet zo blij met al die 'amateurtjes'. Ze vragen
teveel geld, en verpesten de markt. Tegen die tijd is de film driftig in
het rond aan 't end meppen, en komen zelfs de Nederlands-Indonesische
troostmeisjes ter sprake (alsof het daarmee allemaal begon). Stiekem was
de film een stuk beter en echter in het eerste uur, waarin we een
meisje tegenkomen dat met de trein naar seedy Shibuya is gekomen, om
effe snel haar slag te gaan, op weg naar New York. Ze hoeft maar uit de
trein te stappen of de 'talent scouts' bestormen haar. Nieuw, vers
bloed. Gelukkig zit daar ook een lieve jongen bij; zodra hij is
afgevoerd stort de film vreemd genoeg ook in, alsof zijn obsessieve
aandacht voor de meisjes de structuur bracht die al het nachtgewandel nodig had.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten