maandag 23 juli 2012

Hysteria

Een kerstfilm met een trillende twist! De bordurende dames van eind 19e eeuw hadden het niet best; snel trouwen, en dan je mond houden. Niet vreemd dat ze gingen sikkeneuren. De oplossing? Een wel heel bijzondere massage-therapie. Het roept de vraag op waarom de lieve dames zichzelf geen pleziertje deden, je hebt toch geen oud mannetje nodig voor een hoogtepunt? Het antwoord ligt voor de hand. Dat soort handelingen kon men (vrouwen incluis) alleen accepteren in een medische context. Gek genoeg heb ik het gevoel dat daar ook nú nog wat van is blijven hangen. Vrouwenbladen problematiseren seks (nee alles!), en over het vrouwelijk orgasme raken de wetenschappers nooit uitgepraat. Misschien is dat een mannenschild (het is geen genot, het is een merkwaardige fysieke reactie) maar het is ook iets wat vrouwen zich té graag laten aanleunen. Als alle barrières zouden zijn 'weggedacht' dan zou..., nou ja laat maar. U begrijpt dat de film amusant maar verder niet, eh, denderend is. Een jong doktertje komt in zo'n massagepraktijk te werken, waar hij aanpapt met de dochters van de baas. De ene totaal repressed, de andere redt in Marry Poppins goes socialism-stijl de arbeidersklasse. Die laatste rol is voor Maggie Gyllenhaal, insert nu een flauwe grap over mijn gezwijmel. Ondanks haar vrijzinnigheid blijft ze hier braaf. En dat geldt voor teveel rollen. Te straight. Wat mij betreft had er veel meer Rupert Everett ingezeten. Hij speelt een vieze Eric Cantona-eske kerel met een pioniersliefde voor elektronische gadgets. Dan krijgt zijn maat last van een muis(!)arm... 1+1 = 1!

Geen opmerkingen: