Had
deze met plezier in het cinematigheden-blokje van mijn
eindejaarsartikel gezet. Wat een vervelende, lange zit. Misschien kwam
het omdat ik vorige week óók al een John Le Carré spionnen-mysterie zag.
Maar
The Deadly Affair illustreert mooi wat hier ontbreekt. Personages.
Tinker Tailor Soldier Spy bestaat uit typetjes, mannen die er net 'r
net té geheim agent uitzien, en net even te onduidelijke spelletjes met
elkaar spelen. Het deed me denken aan
I Know You Know waar een geschifte
vader dénkt dat hij een geheim agent is. Zelfs die rommelige film had
veel meer karakter. Tinker Tailor lijkt een eeuwigdurend intro. De
smeermuziek pingelt eindeloos, en de personages blijven maar voice-over
ín beeld (aka uitleggerige monologen) afsteken. De film heeft een
mysterieuze nooit in beeld verschijnende Russische slechterik nodig om
spannend te worden. Van deze variant op Kayser uit de Unusual Suspects
zien we niet veel meer dan z'n aansteker. Hij lijkt de zielige mannetjes
van de Britse geheime dienst als een poppenspeler te controleren. Als
de Britten 'r uiteindelijk achter te zijn wie van hun de mol is wordt
zelfs die onthullingsscene matter of factly afgedaan. Wat zij en deze
film ook écht nodig had (en denk hier ook weer aan het kinky The Deadly
Affair) was een vrouw! In Tinker Tailor spreken nog geen handjevol
vrouwen gezamenlijk zo'n 10 regels tekst. De eerste klaagt dat ze
'seriously underfucked is', de tweede wordt gefucked door een
veldwerker, en een derde biedt zich daarvoor tevergeefs aan. Maar die
ambtenaartjes met aktentasjes hebben daar toch hélemaal geen tijd voor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten