dinsdag 24 juli 2012

Vamp

Wellicht leuk voor Grace Jones-fans, die de queen bitch onder de vamps mag spelen, en haar eigen Marlene Diettrich-dansmomentje heeft. In een stripclub... Ik vond ze altijd al een beetje eng, dus haar latere moordzucht is hier gepast. Vamp had een heel leuke omkering op de vampierensaga kunnen zijn; hier zouden de vampieren dan vrouwen zijn, en de slachtoffers maagdelijke jongens, gelokt door hun op seks beluste brein. Maar het héle dorp waar twee wannabe-fratboys belanden wemelt van de vampieren, en of de jongens zelf nou zo maagdelijk zijn... Groter probleem is het derde wiel aan de wagen, de Aziaat die voor transport zorgt, in ruil voor best friend status. 'For a week'. Het is het bekende racistische stereotype dat rond Sixteen Candles ineens een comeback maakte in Amerikaanse eighties-films. De stripclubeigenaar verdedigt zijn daden door te stellen dat hij enkel mensen 'uit de goot' laat oppeuzelen... En als je ziet hoe de Aziatische jongen wordt afgevoerd. Mild leuke momenten volgen na een uur als een van de twee frat boys is gebeten, en de ander hem zijn lichaam aanbiedt. (Hij hád natuurlijk moeten vragen 'would you offer me my throat?') Ook het rolletje van een serveerster fokt nog wel met wat typische mannenangsten. Zij zegt één van de jongens van vroeger te kennen. En hij weet nergens meer van. Creepy stalkster!

Meer dan tien jaar later keek ik 'm - per ongeluk - nog eens:
'All this for a fucking fraternity.' After Hours in the After Dark Club, met corpsballen en... vampieren. Dat laatste is natuurlijk een beetje jammer, maar toch is dit een film waarvoor Jarmusch zich in een melige bui niet zou schamen. Ook hij had Grace Jones kunnen vragen, en ook dan had ze... toegehapt. Jones schittert in whiteface, in een legendarische dansscène die de hele film richting Butff-cult trekt. De vele racistische grappen rondom Gedde 'Long Duk' Watanabe moeten we daarom maar door de vingerkootjes zien. De vrienden merken op hun road trip al snel dat ze de stripclub niet meer kunnen verlaten. Voilà. De After Hours-vibe. 'You ever have one of those nights?' Met de toename van gore en tieten wordt ook de zwarte humor beter. 'I love you Keith but all I see right now is food.' De overdadige synthy soundtrack was al grappig. 'Very new... very now!'

Geen opmerkingen: