zondag 17 juli 2016
A Very Private Affair
'Where
not going to stay here dubbing for three months while you learn how to
work out your equipment!' Mijn enige 'ontbrekende' Malle. Ondanks de
aanwezigheid van Bardot onvindbaar, op deze Engelse dub na dan. Ik zette
mijn principes opzij, en keek 'm toch maar. De film begint als een
rommelige affaire. De 'exposure' vloeit niet, en we vliegen door een
paar jaar. Een meisje (Bardot dus) verveelt zich in rijke, Zwitserse
kringen. Ze besluit dan maar naar Parijs te vertrekken en probeert
ballet – Bardot in tutu! – naast wat sexy modellenwerk. 'En dan is de stap
naar film snel gezet.' Hier had de film gewoon moeten beginnen, bij het
ware onderwerp: de bombshell Brigitte Bardot zelve en de last van het
sterrendom. Selfkickende aanstelleritis, wellicht. Maar best amusant.
Zie ook Stardust Memories. Of La Dolce Vita. Voor Mastroianni had het
blijkbaar als specialiteitje, want hij draaft weer op. Zijn eega Bardot
wordt achtervolgt door de Tourkaravaan. De 'amants' vluchten dan maar
naar een stoffig Italiaans dorpje. Daar vindt Bardot wat plezier in het
gewone. Het vlooienspel en koetjemelken. Puns nauwelijks intended. Vrij voelt ze
zich echter nog altijd niet. 'You didn't want to protect me, you only wanted
to hide me.' Wie het grote talent van Malle wil ontwaren, moet wachten tot het
laatste shot. Een fraai, melodramatisch staaltje Koyaanisqatsi
slow-motion.
Labels:
films uit de jaren '60,
Louis Malle
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten