zondag 17 juli 2016

A Very Private Affair

'Where not going to stay here dubbing for three months while you learn how to work out your equipment!' Mijn enige 'ontbrekende' Malle. Ondanks de aanwezigheid van Bardot onvindbaar, op deze Engelse dub na dan. Ik zette mijn principes opzij, en keek 'm toch maar. De film begint als een rommelige affaire. De 'exposure' vloeit niet, en we vliegen door een paar jaar. Een meisje (Bardot dus) verveelt zich in rijke, Zwitserse kringen. Ze besluit dan maar naar Parijs te vertrekken en probeert ballet – Bardot in tutu! – naast wat sexy modellenwerk. 'En dan is de stap naar film snel gezet.' Hier had de film gewoon moeten beginnen, bij het ware onderwerp: de bombshell Brigitte Bardot zelve en de last van het sterrendom. Selfkickende aanstelleritis, wellicht. Maar best amusant. Zie ook Stardust Memories. Of La Dolce Vita. Voor Mastroianni had het blijkbaar als specialiteitje, want hij draaft weer op. Zijn eega Bardot wordt achtervolgt door de Tourkaravaan. De 'amants' vluchten dan maar naar een stoffig Italiaans dorpje. Daar vindt Bardot wat plezier in het gewone. Het vlooienspel en koetjemelken. Puns nauwelijks intended. Vrij voelt ze zich echter nog altijd niet. 'You didn't want to protect me, you only wanted to hide me.' Wie het grote talent van Malle wil ontwaren, moet wachten tot het laatste shot. Een fraai, melodramatisch staaltje Koyaanisqatsi slow-motion.

Geen opmerkingen: