'Live...
on the death label.' Noem het Brian De Palma's Rocky Horror Picture
Show. Zó cult is deze Phantom geloof ik nooit geworden. Terwijl een en
ander zich toch prima leent voor een retro-verkleedpartijtje. Een
songwriter met Erlend Oye-ziekenfondsbril, probeert het te maken. De grandeur akkoorden zijn uit duizenden noten herkenbaar. Paul
Williams! Die schreef inderdaad de muziek, maar vertolkt een heel andere
rol dan ik vermoedde. Williams is juist de schurk van de film. Een blond
duiveltje, waarbij de eerste associatie stiekem toch 'Trump!' is. De
duivelse producer hengelt de gekwelde kunstenaar binnen, maar niet
voordat deze in een 'verwandlung' alles kwijtraakt. Met masker en
zwarte lipstick verandert hij in een een gothic 'Birdman'. Ik denk dat
Marilyn Manson wel in een remake van Burton wil spelen. Het pak
is misschien wel het beste aan de erg melige film, zo Duits
expressionistisch vind je ze zelden. 'De
bird' achter mengpanelen en keyboards, werkend aan zijn 'cantata', wat
een waanzin! Naast creeps krijgen we ook De Palma's bekende parade aan
ijverige meisjes voorgeschoteld. Het is een pastiche, dus de wannabe
stars hebben alles voor de producer over. Alles. (Ik moest toch
aan hedendaagse akkefietjes denken...) 'It's messy I know, but it's the only
way I can bind you. Tradition.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten