'Moge de goden rozen
over je pad strooien.' Het melodrama zal nooit ver weg zijn bij
Zuwalski. In gebaar, maar ook in woord. Ook hier dus hysterische liefdes
en decadente taferelen, met Kinski als fijne bonus. Het manische
L'Important C'est D'Aimer is echter ook verrassend menselijk. Een
oerschreeuw van verloren zielen. De porno-fotograaf Fabio Testi fungeert
daarbij als voyeur, aangever, en incasseerder ineen. Hij raakt op een
dubieuze filmset geobsedeerd door Romy Schneider. Een actrice in verval,
die maar blijft herhalen dat ze dertig is. Met geld van de seksmaffia
weet de doler haar in een Shakespare-theaterproductie te loodsen. Altijd
maar Shakespeare... Een zeldzaam minpuntje van de film, maar de
show flopt dan ook! Goed – wat zeg ik – pijnlijk goed – wordt het juist
off stage. De ontmoeting van de fotograaf met 'de verlepte boekenman'
bijvoorbeeld. Zijn enige, ware vriend. Diens instorting later doet ook
de kijker trillen. Niemand staat in deze film nog vast op de benen. Van de iele alcoholbeentjes van Jacques Dutronc kan dat ook niet meer gevraagd
worden. Wat een rol! Zacht en gek als een Travolta heeft hij zich
jarenlang als De Voorganger over de diva ontfermt. Nu is zijn rol
uitgespeeld. En zijn huis een schrijn van oude filmposters en foto's.
'Verhef je medelijden niet tot monument.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten