'And
the people hid their children.' Grappig hoe iets ouderwets ook weer modern
kan zijn. In het Mexico van de jaren '40 huiverden de plattelandslui
voor de enge dokters met hun 'paardenmiddelen'. Tegenwoordig heb je de
anti-vaccinatie-lui, die ook naar natuurtijden verlangen. 'Goed voor de
weerstand.' Vergeten film The Forgotten Village was een pet project van
John Steinbeck. Zijn linkse liefde voor Mexico vindt zijn weg naar deze
'etnofictie'-film. Amateurs in een 'echte' omgeving die 'zichzelf' spelen.
Destijds progressief, nu toch een beetje aapjes kijken. Al zie je het
nog altijd in sommige arthouse op Mongoolse hoogvlakten. Postkoloniaal
pijnlijker is dat we de mensen in The Forgotten Village blijkbaar wel
mogen bekijken, maar dat ze geen stem krijgen. De hele film wordt
volgeluld door een voice-over. (Met goede teksten, dat wel. Steinbeck
schreef immers.) Enige uitzondering? Als er gezongen wordt. Dat mag 'de Ander' altijd wel. Zijn folklore belichamen in tijdloze liedjes, die we
niet hoeven verstaan, maar kunnen voelen... Het verhaaltje heeft
intussen op een dubbel niveau wat van Murnau. Die maakte al
eerder Tabu. En het hoofdpersonage verplaatst zich hier ook in die
Murnau-beweging van platteland naar stad. Daar groeit het moderne
leven. In het dorp; de baby's van armesloebers. 'It is forming, it is
forming'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten