Mustang

'Waar zijn de meisjes gebleven die rood werden wanneer ze werden aangekeken.' Conservatief Turkije in een oeh la la-meisjes-film. Eentje voor de Europese markt duidelijk. Veel net niet-bloot. Lokaal voelt ie pas écht als de 'grietjes' een Trabzonspor-wedstrijd bezoeken, met enkel vrouwen in het publiek. (Een typisch Turkse maatregel na ongeregeldheden. Moeten ze in Nederland ook eens proberen.) Ik weet niet hoe de makers het voor elkaar krijgen, maar eigenlijk is na twee minuten sfeerproeven de hele film al glashelder. Dit is de Turkse Virgin Suicides. Met elke scene wordt die gedachte bevestigd, tot het punt dat het naar remake begint te neigen. De Amerikaanse fifties-moraal verschilt nauwelijks van een eergevoelig Turks oompje anno nu. Grootmoeder oogt wel lief, maar staat machteloos als oom hun grote huis in een gevangenis verandert. Binnen worden de lesjes 'huishoudkunde' gegeven. En de meisjes? Die dartelen sexy rond in hun pyjama's. Want regressie en repressie zorgt maar voor één ding. Meer interesse in de buurjongens. En dat gaat er toch wat explicieter aan toe dan verwacht. Met een dermate grote hoeveelheid zusjes (5 stuks) moet de film het niet van karakterontwikkeling hebben. Uiteindelijk werkt dat aantal zelfs wat tegen de film. Als we eindelijk bij de jongste (tevens voice-over) zijn aangekomen, is er eigenlijk al genoeg gebeurd.