dinsdag 5 juli 2016
Wild Tales
Zou
er al een film in de maak zijn over de depressieve piloot die bewust
een vliegtuig liet neerstorten? Lijkt me toch een boeiend psychologisch
drama. Eén probleem: enkel slachtoffers. Het eerste 'sterke verhaal' van
deze zes Wild Tales doet onvermijdelijk aan het nieuwsfeit denken. Maar
dan wel met een sardonische twist. Psycholoog: 'Het ligt allemaal aan je
ouders!' Het concept van Relatos Salvajes kun je de cinefiele
versie van clickbait noemen. Zes verhalen voor de prijs van één. Geen
ingewikkelde spanningsboog, gewoon in korte flitsen van zo'n twintig minuten
knallen. Meestal zijn zulke segmenten-films niet zo boeiend, maar Wild
Tales spettert leuker dan verwacht. Wat helpt is één regisseur, één thema.
Wraak. Meestal in Tarantino-stijl. Gewelddadig en vunzig, maar ergens
toch ook lollig. Het meest afwijkende (en ook meest afgeronde) verhaal
zit in het midden, en had ook op volle lengte gekund. Rijk versus arm in
Buenos Aires. Schuld en boete kunnen in geld worden uitgedrukt. Of toch
niet? Ironisch genoeg speelt de bekendste acteur – Ricardo 'Suarez'
Darin - in het minste verhaal. Hij beleeft zijn eigen Falling Down na een
parkeerboete. Wild Tales piekt (en dat mag ook wel met dit concept) in het
slotsegment. Een uitzinnige bruiloft in het land van nazi's, joden en
gaucho's. Bridesmaids kunnen zich beter verstoppen. De filering der
macho.
Labels:
Damián Szifrón,
films uit de jaren '10
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten