Leerssen omschreef Jules
et Jim ooit als symbool van Europese eenwording. Zou The Girl on a
Motorcycle dan de Brexit zijn? Het Britse motormuisje Marianne Faitfhull
pendelt op haar 'black devil' tussen Duitsland en Frankrijk. De Elzas,
waar anders. Oorlogsgraven vormen het decor voor (of achter!) een meisje
verscheurd tussen noordelijk verstand en zuidelijk hart. Enkel tijdens
orgastische motorrondjes voelt ze zich senang. De simpelere
kijkersvraag luidt: kun je een hele film rond het ritsen van een strak
leren pak bouwen? Simpel antwoord: Jazeker! Zoals Delon al zei: 'Between
your thighs you feel it live'. Marianne oogt prachtig in psychedelisch
leer. De verkoop van onesuits zal wel gestegen zijn... (En wat is de EU
méér dan een gewiekst handelsverdrag?) De mannen in de film komen wat
minder uit de (lak)verf. Delon mag met bril de filosoof doen, en sabbelt
in hét Tumblr-shot tussen de rozen aan tenen. De onbekendere Mutton
betaalt de ski-vakantie. Daar zit de nouveau riche aan de kaasfondue.
Misschien is dat dan hét Europese beeld van de film. Nogmaals...
káásfondue! Tijdens de motorritjes droomt Marianne van kleine
aanrandingen en aanrijdingen. De sexploitation blijft vrij beschaafd, alzorgt het intermezzo met 'that French negro' van de douane voor hilariteit.
'Hoop dat ie dit keer van me afblijft...' 'Goh jammer, hij is er niet.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten