Eindelijk een film die bestialiteit serieus neemt! Natuurlijk van een
Japanner, Oshima, die met Aziatische cinema-liefhebber Silberman een
filmpje in Parijs schoot. Anthony Higgins speelt een Britse diplomaat,
ogenschijnlijk in het gelukkige bezit van een model-gezinnetje.
Charlotte Rampling is het vrouwtje, een goedgekapt braaf kindje is ook
al aanwezig, én een maitresse. Maar dan ontdekt Higgins dat zijn vrouw
ook naast de pot piest. En niet met zomaar iemand. Hoewel ik wist dat
die wending ging komen bleef die onthulling grappig. Bokito, Mon Amour,
daar komt het op neer. Eigenlijk vind ik apen maar eng. (En de koele
Rampling ook.) Dus het is niet zo vreemd dat gentleman Higgins wat
aanpassingstijd nodig heeft. De aap wordt overigens gespeeld door een
mens in pak, wat ik nog altijd beter vind werken dan die moderne
3D-shit. Natuurlijk is dit een farce, knipoogjes naar
Charade en andere
superbrave eerdere Parijse films, maar dan vermengd met Buñueleske
dinertjes waar de aap en Rampling aan tafel zitten te vrijen! Héél
grappig wordt het niet, de film is meer geinig idee dan verhaal, maar
ook niet ongeloofwaardig. (En als je ziet hoe dames op date-sites van
honden houden, waar in de film ook aan wordt gerefereerd...) Een bizar
sensuele scene (ik vond mezelf wel een viespeuk) is het moment dat
Higgins een prostituee voor de aap inhuurt... Zie de foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten