Is er eigenlijk een echte Nederlandse gevangenisfilm? Mijn pa zat te
mopperen over het armoedige niveau van de Elfstedentochtfilm die ze
laatst uitzonden, tja, what else is new. Om te oefenen zou de
Nederlandse film eens een echte genrefilm moeten proberen... Zoals de
Denen hier met R doen. Eén gevangenis, één man, en dan op weg naar
ontsnapping óf de boss van de gevangenis worden. Zou je denken. Maar de
man blíjft maar het pispaaltje, hoeveel klusjes ie ook voor de brede
tattoo-types verricht. De R van Realisme dus. Like being in an actual
jail. Rectaal transport, dat is alles waar de jongens zich druk om
maken. (Vermaak is: imaginaire voetbalwedstrijden met parkietjes spelen!)
In dat soort details is de film erg goed. De grotere lijn is wat
moeizamer, een beetje inherent aan zo'n kabbelfilm die juist de
anonimisering (zie titel) van de gevangenen wil illustreren. Niettemin
schokt de allerlaatste klap, en het is niet dat we daarvoor niet honderd keer eerder iemand kapotgemaakt hebben zien worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten