Big Night

Als ik me niet vergis ooit door Annet Malherbe laten zien in Zomergasten, een fijne kookfilm, al lijkt me het klapstuk, een Timpani, helemaal niet lekker. (Enorm pasta-ding met korstje en inhoud.) Bizar off-topic maar door de nostalgische ode aan de Italiaanse cultuur (geïmporteerd naar de States van de fifties) kreeg ik ineens het idee dat de Drie Grote Wielerrondes eigenlijk elk jaar van plek zouden moeten wisselen. De Italianen verdienen best een Avondetappe, zeg maar. En ze hebben ook sentimentele liedjes. Twee Italiaanse broers (Primo en Segundo) runnen een culinair geniaal restaurant, zonder klandizie, want die willen, 'how do you call it', 'ot dogs'. Ian Holm heeft wel een ideetje: 'ik nodig mijn goede vriend de crooner uit.' Hij barst sowieso van de ideeën, die Holm, en geeft weer een aanstekelijk masterclassje in acteren, in dit geval extatisch enthousiast, totaal overdreven. En dat past prima. Toffe kerel. De grote nacht wordt natuurlijk zowel Felliniaans gezellig als een mislukking, met onder meer polonaise en het oplaten stijgen van servetjes, door er de hens in te zetten. Aan het eind mag love interest Minnie Driver nog even oogverblindend (en in feite totaal overbodig) Sophia Loreniaans als een meermin uit zee tevoorschijn komen, en rest er nieters meer dan berusting onder het genot van een eenvoudig gebakken eitje. (Dat was de slotscène die Malherbe aanstipte, zeer terecht) Fraai slot van een film die nog wel wat dieper had mogen (en ook kunnen) gaan. Marc Anthony heeft trouwens nog een nerdy zwijgend bijrolletje als manusje-van-alles-ober. Geweldig lilluk kereltje eigenlijk voor een superster die tot vorige maand met J. Lo was getrouwd. Maakt hem juist sympathiek. Heden ten dage heeft ie en film noir-hoofd, al is zijn acteercarrière geloof ik nooit van de grond gekomen, had ongetwijfeld betere dingen te doen...