Was me nooit opgevallen dat Henry Fonda zo lang was. Ze hebben hem hier dan wel schoenen met grote zolen aangetrokken, ook zonder was hij al een geslaagde jonge Abraham Lincoln. Even tanig, en lang van ledematen. Ik heb mijn Lincoln-facts niet paraat, maar John Ford maakt van de man een komische, goedgebekte kerel, met een lekker nostalgische weemoed naar zijn jeugd, en dan vooral dat ene meisje. Een beetje wereldvreemd ook wel, want ondanks dat ie goed kan kleppen speelt ie liever op zijn 'Jew Harp'. (Wat een toepasselijk in zichzelf gekeerd instrument is, je moet weten welke melodie je speelt om hem te horen, zeg maar.) Young Mr. Lincoln eindigt zoals veel van die oude films met een rechtszaak (met een lekker schmierende aanklager, en Lincoln als snugggere verdediger van twee moordverdachten) Dan, maar eigenlijk overal, is dit net To Kill A Mockingbird featuring Abe. Tijdens het kijken schoot me trouwens een prachtige filmscène met de president te binnen, ergens vaag in mijn achterhoofd, een fijn gevoel, en ik maar denken en denken (iets met een oude zieke Lincoln, aan het eind van de Burgeroorlog) bleek het uit een boek te komen! Respect voor Doctorow. (De passage zat in De Mars, ik zag het zo voor me.)
zondag 28 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten