A River Runs Through It

Op het ILX-forum stond een poll over Redford's films. Die man zijn regie-status (ik dacht ook meteen van 'ah interessant') is in feite alleen op Ordinary People (geweldig) en Quiz Show (bijna geweldig) gebaseerd. Prima boekverfilmingen, dus daarom ook deze maar gekeken. Valt tegen. Ik weet niet hoeveel van de voice-over rechtstreeks uit het autobiografische verhaal van Norman Mclean is overgenomen, maar ik vond het matig. Ook in taal bedoel ik. Beetje pseudo-literair zelfs. Als het hoofdpersonage een liefdesgedicht pent schrijft hij ook 'de maan schijnt en ik denk aan jou'. Nou ja zoiets dan. A River Runs Through It moet het hebben van twee dingen; fenomenaal mooie beelden van Montana (nóóit geweten dat die staat zo mooi was, zo bossig ook) en de Koyaanisqatsi-achtige activiteit van het vliegvissen. De lijnen zwiepend boven het water, het heeft iets magisch. Een priester leert het zijn twee zonen. Eentje wordt respectabel professor wordt. Dat is Craig Sheffer, een man met een nogal Picasso-achtig verwrongen hoofd, ik zou haast zeggen aangenaam lelijk. De ander is een good for nothing, en een jonge wildebras, gespeeld door Brad Pitt, hier nog voor zijn doorbraak, maar je ziet al dat ie groot gaat worden. De oudere broer bekommert zich om de uitspattingen van de jongere, maar bewondert hem stiekem ook. Daar had de hele film over moeten gaan, hun laatste vis-tripje, maar nu is er ook nog de verplichte romance, en, zoals ik al zei, veel te veel voice-over. Een ding moet ik de film nagegeven, ze wint aan kracht richting het einde, door de tijd (dit speelt zich allemaal af in 1920 of zo) en door het gevoel van 'gloom and doom', krijgt het nog wat van een ruraal The Great Gatsby ook! (Met andere woorden, het boek zal echt wel goed zijn.)