Straight to Hell

Alex Cox heeft een heleboel hippe vrindjes, die hij hier allemaal mee naar Spanje heeft gesleept. Temperaturen en eten zijn hot jongens, maken we ondertussen een schietfilmpje met klappertjespistolen. (Zelfs ín de film lijkt iedere dode weer gewoon op te staan.) Straight to Hell is ontzettend flauw, maar wel consequent melig, en daardoor toch beter dan Walker. (Wederom is Tarantino trouwens heel dichtbij, zelfde grindhouse-eerbetoon in de muziek ook) Een groepje gespuis onder leiding van Joe Strummer (een goede acteurskop) en de pafferige Tokkie scream queen Courtney Love overvalt een bankje, en sjeest dan in een Fiat Panda naar een western-wereld, waar ze o.a. die knakker van de Pogues tegenkomen. (Hoefde niet in de make-up!) Er volgen stand-offs en shoot-outs, terwijl we ondertussen (merendeels tevergeefs) proberen te bedenken waarvandaan Alex Cox iedere tekstregel heeft geleend, en welke hipster we nu weer zien. Elvis Costello gemist, maar Grace Jones en Jim Jarmusch ('don't ruin my suit') zijn niet te missen. Een van de latere Three Businessmen, Miguel Sandoval, en Circle Jerks' Zander Schloss zijn het grappigst als respectievelijk Deer Hunter-fanatieke winkeleigenaar en sneue hotdogverkoper. Laatstgenoemde zingt ook nog het mooiste liedje, er zijn er meer, en eindigt bíjna met een meisje. ('I am ready for that wiener now...')