Van God Los

Even de lat verstellen. Pieter Kuijpers heeft heus wel wat in zijn mars, zie TBS (later en beter dan deze) maar ook hier heeft hij al wat geslaagde sfeervolle crime-scenes. (Al dan niet met accentje.) Favoriete shot: het drietal hoofdpersonages in carnavalspakken (het meisje als konijn natuurlijk) om onherkenbaar de stad (Venlo) uit te komen. Van God Los werd heel losjes gebaseerd op de moordende Bende van Venlo, maar die zijn in de film eigenlijk maar met z'n drieën, wat in het echt wel niet het geval zal zijn geweest. En een van hen is er steeds niet bij zodra het script dat even handiger uitkomt. Overigens is dit een ware Fort Alpha-reünie (groot toen ik in groep acht zat!) met zowel Tygo Gernandt als Mads Witterman (Ot!). Die laatste is die derde man, hier niet zo belangrijk, het gaat om Tygo en Egbert-Jan Weeber. E-J is de mooiboy, zoon (nee stiefzoon!) van de tandarts, Tygo is natuurlijk (Flip Kowlier-accent) ene badboy, hij speelt volslagen over the top, bijna Johnny Depp-doorgedraaid piraat-achtig, met make-up zelfs, zo lijkt het. Een handje of twee geholpen door absurd veel slowmotion. Erger dan de slowmotion is de eindeloze voice-over, van Egbert. Die de hele film (en dan ook de héle film) voordraagt. Ja, zo kan het nooit écht wat worden natuurlijk. De beste scène wordt zelfs zonder voice-over om zeep geholpen. Tygo komt zijn meisje (een prima Angela Schijf) bij haar ouders terugeisen, het meisje durft geen nee te zeggen, zoekt met haar blik bij Egbert om hulp, maar voor dat echt schrijnend kan worden (en de scène was goed op weg) grijpt haar pa (Huub Stapel) houterig/horkerig en nogal overdreven in. En niet in haar voordeel.