El Sol del Membrillo

Is Victor Erice de Terrence Malick van Spanje? Bijzonder weinig films op zijn naam, maar wel allemaal mysterieus en persoonlijk-filosofisch. Ik zie Terrence Melick ook wel gefascineerd raken door een schilder. De eerste vijftig minuten van de zon op de kweepeerboom (hele film na zitten denken wat membrillo en het Engelse quince toch zouden betekenen) beslaan in feite uit niet meer dan dat een schilder de boom en het zonlicht (tevergeefs!) op doek probeert te zetten. De Ad Melkert look-a-like doet dat op het maniakaal manische af, bijvoorbeeld met twee schroeven in de grond zodat ie elke dag zijn voeten op exact dezelfde plek neerzet. Ondertussen wordt het van nazomer herfst in shabby Madrid, en de kijker wordt, de grote Bob Ross-truc eigenlijk, vooral ontzettend kalm en melancholisch. Erg mooi dus, maar dan komt een bevriende schilder op bezoek. Een oudere man, en alhoewel mijn filmbijbel hoog opgaf van hun vriendschap, zie ik juist iets ongemakkelijks. De oudere man is duidelijk de onderliggende factor hier, met eindeloos respect voor de grote kunstenaar, die hij zelf nooit is geworden. Ze zingen samen een liedje, maar beginnen steeds opnieuw tot de schilder het goed vind. Die zet de toon en zo gaat het in alle dialogen.