Het verschil met het veel leukere Throw Momma from the Train (ten slotte ook een black comedy onder regie van De Vito) is simpel; daar is alles over the top en niet serieus te nemen, terwijl het hart van dit verhaal, een keiharde huwelijkscrisis, eigenlijk toch te tragisch is. Zo erg valt er niet om te lachen. Een film die zodoende op twee gedachten hinkt. Is het een grap, of om the uilen. Om eindelijk uit te komen op een vreemd soort tragische versie van Home Alone-, in dit geval dan Home Alone Together-slapstick-waanzin, met inzet van elk mogelijk wapen. Inclusief honden, katten, auto's en paté. Al typende denk ik, misschien is het probleem nog simpeler, Michael Douglas ziet er hier wel hilarisch uit, en komiek is ie duidelijk niet. Kathleen Turner als zijn eega, die zijn leven (en vice versa) kapot maakt, evenmin.
vrijdag 19 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten