Essential Killing

Ik dacht dat ik minstens drie films van Skolomowski had gezien, maar Deep End was toch echt de enige. Zo goed is die dus. Essential Killing is daar niet mee te vergelijken, qua plot en sfeer dan, maar is wel weer een vervreemdend kort werkje. En ráuw. Vincent Gallo speelt een naamloze Taliban-strijder. (Taliban weet je ook niet zeker, maar hij vuurt met raketwerpers op Amerikanen in een woestijn, dus...) Gallo heeft baard en manen, en zwijgt verder als het graf, wat hem ook al in The Brown Bunny goed af ging. (En hier mag ie zélf zuigen.) De eerste twintig minuten, als de man gevangen wordt genomen, zijn nog wat moeizaam, maar vanaf het plotselinge brute moment dat zich een kans op ontsnappen aandient wordt de film erg spannend en een intense lijdensweg. Gallo sjokt eindeloos door een besneeuwd landschap. Ik dacht Amerika, pakweg Minnesota, maar later blijkt het een diep woud ergens in Oost-Europa. (Natuurlijk, daar martelen de Yanks hun gevangenen.) Gallo krijgt steeds meer honger, eet mieren en bessen, en begint dan te trippen. Tarkovsky-stijl. Het einde is subtiel en toch beklemmend vies.