Gimme Shelter

Luisterde na het kijken van deze docu nog even Sticky Fingers, en 't deed me niks. Tussen mij en de Stones zal het op plaat (dus) niks worden, maar dat maakt Gimme Shelter niet minder fascinerend. In 1969 waren de Stones live in elk geval wel fantastisch. Vreemd genoeg klinkt Wild Horses ín de docu ook beter. En dan zitten ze in de studio, ze verknallen later alles zeker... Maar misschien komt het ook door de magie van de beelden, hippie-samenkomsten, de karavaan op weg, die Taking Woodstock-taferelen zeg maar. De Maysles broers vangen de zeitgeist én Mick Jagger. Wat een mannetje is dat toch, ongelofelijk. Maar de echte held van deze docu is Charlie "Javier Berdem" Watts, die volkomen egoloos en met een geamuseerde glimlach op het lijkbleke gelaat alles lijkt te ondergaan. Want ja, de Mayles laten de Stones hier naar de beelden van hét beroemde incident kijken, het concert naast de speedway, dat ontspoorde. De antithese van Woodstock, logisch eigenlijk dat het fout ging. Van wiet ga je ook pesterig zieken ten slotte. Fritsje Barend: ik geloof dan ook niet dat de Hell's Angels nou volledig de schuld moeten krijgen, het hing gewoon al in de lucht.