Blow

Ook hier lijntjes. Maar hele andere. De Rolling Stones openen de soundtrack met hun cocaine eyes. (Weet niet waar de tekst op slaat, maar de muziek is cool.) En in deze gladde biopic zul je de slechte kanten van cocaïne zeker niet zien. Het is allemaal oppervlakkigheid troef. Coke smokkelen zou toch spannend moeten kunnen zijn, niks van gemerkt, vliegt allemaal vlug vlug voorbij in hippe montages. Genoeg grote namen in de cast, met Johnny Depp in een uitzinnig kapsel voorop. (En Franka Potente en Penelope Cruz als zijn love interests.) Depp speelt een real life coke smuggler die via de totaal niet tot leven komende sixties uiteindelijk onder meer in Colombia belandt, en daar met hulp van Escobar een, eh, transport-lijntje begint. De seventies in de film werken wat beter, met name omdat dan alles mis begint te gaan. Typisch dat de coke-loze gevangenisscènes op verschillende momenten in de tijdlijn van de film nog het mooist en schrijnendst zijn. Ook ironisch; regisseur Ted Demme overleed na de opnames aan een hartaanval op een basketbalveldje. En wat vonden ze in zijn bloed?