Dit is een vervolg! Ik dacht al zoiets in het volgepropte intro, met een paar pittige gangster-scenes die lang uit de toon lijken te vallen, voor wat aanvankelijk volgt. Er is zelfs de suggestie van western-sfeer o.a. door een Morricone-poing-instrumentje, en ja het draait ook om wraak met een Fistful of Yens. Maar wel in compleet urbane Japanse setting. Een man werkt als chauffeur, hij rijdt zowel met diva's als met illegale gesmokkelde Chinese kinderen, terwijl hij een enorme grudge tegen zijn moeder koestert. (Die is vertrokken, hem achterlatend met dronken depressieve pa.) Parallel hieraan is een jong meisje weggelopen van huis, en die belandt in dezelfde kringen van misfits en bestelbus-chauffeurs. Hmm. Dit vangt de film eigenlijk volstrekt niet, eigenlijk is dit zo'n onnavolgbaar Koreaanse film, maar dan met Japanners. Zo zit er eigenlijk volkomen losstaand een hilarische scene in van twee komische bijfiguren, die onder meer kibbelen over het gebruik van het woord 'pen pal'. Tegelijkertijd wordt de film in de loop van de twee uur wel steeds cynischer en pijnlijker. Tenten, de botte afslag. Moord, en verkrachting van een gestoorde, worden niet geschuwd.
woensdag 17 augustus 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten