Muerte de un Ciclista

Alsof je Antonioni een film noir laat maken. Dit ademt in elk shot eindeloze lagen van betekenissen. Alleen de shots aan het einde al, met een boom, een auto met een vrouw achter het stuur, en een man die een eindje daarvandaan staat te peinzen. (Moet ie niet doen!) En dit is ook een tipje voor degene die La Mujer sin Cabeza interessant vonden; ook hier de effecten van een ongeluk op een kring van upper-class mensen. (Al is het ongeluk hier wél zeker, zie de titel.) In latere decennia raakte de Spaanse film vooral geïnteresseerd in seks, maar pakweg voor 1980 was er maar één ding wat die jongens interesseerde, denkend aan Buñuel: klassenverschil! De twee mensen die het dodelijke ongeluk veroorzaken zijn beide buitenbeentjes; de man komt uit een gegoede familie, maar heeft niks bereikt, de vrouw heeft geen naam, maar is wel een rijke man getrouwd. (Die ze nu dus bedriegt met deze jeugdliefde.) De beide mannen in haar leven lijken (moet wel expres zijn) erg op elkaar, met licht-fascistische snor. Maar het is een andere man die buiten de cirkel van de 'adel' staat die het lont aansteekt. Een geweldige Peter Lorre-achtige engerd (een pianist nog wel) die íets gezien heeft. Minder dan de twee overspel-plegers denken, maar dat is nog genoeg om koortsachtig een oplossing te zoeken, ondertussen afdalend naar arbeidersmilieus en studentenopstanden veroorzakend...