woensdag 13 juli 2011
Little Big Man
Pijnlijk overgewaardeerde picareske western. Ik zal wel weer geen gevoel voor humor hebben. Maar Little Big Man bestaat vooral, zoals de titel al een beetje voorspelde, uit grapjes rond hoe klein Dustin Hoffman wel niet is... Hij speelt zowel de 122-jarige als de pakweg vijftienjarige versie van zichzelf; in die laatste hoedanigheid zit hij bij domineesvrouw Faye Dunaway in de badtube, wanneer zij hem op alle plekjes wast en dingen zegt als: 'oh but you áre a well grown man!' Dat soort humor dus. Little Big Man Dustin is opgegroeid bij de indianen, maar heeft ook een fascinatie voor een Nickelback-achtige yankee generaal. Dustin switcht de hele film kanten al naar gelang de omstandigheden. De grapjes bij de indianen zijn ietsje leuker. Alhoewel, er is zelfs een running gag rond een gay indian. 'The indians called him homoni, there's is no good english word for it.' Wél best geinig is de oude geile chief, die allerlei visioenen heeft. (Of probeert te hebben.) Dustin: 'Grandpa what are you doing?' 'Quiet, the ponies are trying to tell me something!' Mel Brooks maakte ondertussen aantekeningen voor zijn Blazing Saddles, vermoed ik, en hij wist die wel te comprimeren tot acceptabele (en geslaagde) lengte. Want het kleine Little Big Man duurt honderd-vier-en-veertig minuten. U leest het goed. Ellende.
Labels:
Arthur Penn,
films uit de jaren '70
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten