Traffic

Goh, dacht ik, Soderbergh doet een aardig Iñárritutje. Maar Traffic komt net als Amores Perros uit 2000, dus niks copycat-gedrag. (Niet dat ik dat nu van Soderbergh verwacht.) Het is gewoon dat de sfeer hetzelfde is: mozaïek, drugs, Mexico én Benicio del Toro. Hij speelt een Mexicaanse agent die de drugshandel bestrijdt. Een onmogelijkheid natuurlijk in Mexico, waar zelf zijn oversten betaald worden door de drugskartels. Heb het idee dat het tien jaar later alleen maar verder uit de hand is gelopen... Aan de andere kant van de grens is Michael Douglas de drugs 'czar', maar (en dat is wel typisch Iñárritu-toeval) zijn dochter zit óók in de drugs. En op een hele andere manier. Het leukste puzzelstukje van dit mozaïekje wordt gevormd door Don Cheadle en Luis Guzman, als twee laconieke agenten die de boel vanuit busjes in de gaten houden. Niet echt onopvallend, want Catherine Zeta-Jones (weinig overtuigend als zogenaamd naieve en later fanatieke vrouw van een drugsbaron) komt ze gewoon limonade brengen. Soderbergh is een goede cinematograaf, en Traffic is ook bekend om het trucje dat de Mexicaanse helft van het verhaal in geel stoffig licht is gefilmd en de koelere Amerikaanse helft in blauwig licht. (Wat me dan doet denken aan van die lampen in lege bedrijfspanden die moeten verhinderen dat junks een injectienaald kunnen zetten.) Traffic wordt goed en naturel verteld (de verhalen raken elkaar gelukkig slechts heel subtiel) zonder dat de film nu (ondanks wat explosies) spannend of verschrikkelijk boeiend wordt.