Where Eagles Dare

Knoerthard oorlogsvehikel voor Richard "Co Adriaanse" Burton (die zal al wel dood zijn toch, denkende aan Elizabeth Taylor) en Clint "Arnold Schwarzenegger avant la lettre" Eastwood. Where Eagles Dare is ook een soort Inglourious Basterds zónder humor. Maar met het brute geweld. Bijna drie uur lang schieten horden nazi's op een groepje schloss-infiltranten, en het resultaat is een geschampte hand... En het kabaal! Chinees nieuwjaar is er niks bij. Vooral de heenweg naar het kasteel waar de nazi's een belangrijke pief dénken gevangen te houden is indrukwekkend, met gedoe op een kabelbaantje, en als rustpuntjes wat scènes in een plaatselijke kneipe. (Er wordt nog net niet gekaart.) Richard Burton lijkt eerst niet te vertrouwen en speelt dan ook een onwaarschijnlijk ingewikkeld dubbelspel met kompanen en tegenstanders; ik hoopte stiekem dat ie alsnog slechterik zou blijken, maar dat ging natuurlijk niet. Het laatste half uur is wat teveel van het spektakel-goeie en een herhaling van zetten. (Logisch, want op de terugweg kom je dezelfde obstakels tegen.)