Wah Do Dem

Iemand nog zin in mumblecore? Zonnige misschien? Dit is een Jack Johnson-reggae-hipster versie, met een meisje dat als ze 10% alternatievere muziek zou maken een absolute indie-darling van Natalie Portman-proporties zou wezen. Norah Jones. Ze bracht hier dresser en kapper mee, voor een intro-cameo van een minuutje, maar it pays off, want in sexy kort blousejurkje ziet ze er (wederom) uit als een plaatje. Miss Jones weigert met haar vriendje mee op cruise te gaan, waarna de arme jongen in zijn eentje gaat. Nou ja, arme jongen, het is een bijzonder irritant kereltje in die goede mumblecore-traditie. Perfect gekleed, maar met zijn mond als een Adje (of cavia) altijd half-open. Hij lijkt een beetje een homo in de kast, wat een bezoeker van middelbare leeftijd op de cruise óók denkt. Die wordt grappig chagrijnig als de jongen subtiel laat vallen dat z'n vriendin hem net gedumpt heeft. Wah Do Dem heeft nogal wat haast, de film duurt maar 74 minuten, terwijl er ook gewoon een honderd minuten Europese arthouse-film in zat, vol eenzaamheid. Nu zappen we snel door de cruise heen, ik meende een kleine ode aan Soy Cuba te spotten. Maar de regisseur heeft vooral op de stop in Jamaica gewacht, waar de jongen aan land gaat en zich met de coleur locale mengt. Of je dat in het echt moet doen waag ik te betwijfelen (is Jamaica geen crime-paradijs) en ook in de film wordt zijn naïviteit afgestraft. Maar zolang het goed gaat is het leuk. En wordt de film in een gefingeerde gonzo-stijl ook echt vermakelijk. Luieren aan paradijselijke stranden en dan door omstandigheden te voet naar Kingston. Ondertussen wordt er gevoetbald op straat en in hete clubs gebijlmerdanst. En reken maar dat die Jamaicaanse meisjes kunnen schuren!