The Petrified Forest

Lieve, kluchtige jaren dertig-voorloper van de noirs, overduidelijk gebaseerd op een toneelstuk vol gebabbel. Een soort dorpse versie van het zeer vergelijkbare Key Largo. (En stiekem beter.) Niet alleen omdat Bogie weer aanwezig is, hier nog in zijn oude rol als schurk, maar ook omdat een groepje mensen op een afgelegen locatie in gijzeling wordt gehouden. Dat akkefietje is hier dus bijna gemoedelijk, met gediscussieer over vergane dromen en liefdes. Spil van het verhaal zijn de aristocratisch uitziende Leslie Howard en Bette Davis. Die laatste speelt een van haar schattigste rollen als, komt ie weer, serveerstertje. Niks van haar latere bitchyness. Ze droomt slechts van Frankrijk en poëzie. Nu is er toevallig een dolende dichter/bleeke jongeling aan komen waaien. Howard dus, als mislukte Piet Paaltjens-bohemien, mislukt in alles eigenlijk, die een beetje met het meisje flirt en haar prompt het hoofd doet verliezen. (Het lijkt haast niet eens zijn bedoeling.) Hij wil eigenlijk alleen nog maar dood en daarbij komen scrubby Bogey en zijn gang van pas! Leslie Howard is trouwens een gedenkwaardig figuur, met een bizar einde in de Tweede Wereldoorlog.