The River

Renoir doet hier een soort Little Women, een sympathiek maar ook wel sentimenteel verhaal over wat jonge vrouwen. Hier gesitueerd in India. Renoir was een van de eerste Westerse regisseurs die daar een film ging maken. Uit mijn hoofd meen ik dat de man die Pather Panchali zou filmen hier zijn regie-assistent was, en Renoir dus de mentor. Daarvoor verdient hij wat credits, maar zijn India-liefde voelt hier nogal clichématig, in de stijl van 'o wijze natuurvolkeren'. De film eindigt zelfs met een shot waar de drie hoofdrolspeelsters in drie jurkjes die samen de vlag van India vormen! Bovendien zitten alle échte Indiërs eigenlijk verstopt in bijrollen. De hoofdmoot is gewoon een rijk koloniaal gezinnetje. De vader runt (in zijn eigen woorden) een 'sweatshop', in juten. De tienerdochtertjes (en hun half-Britse/half Indiase buurmeisje) in de leeftijd van pakweg krijgen allemaal een oogje op een Amerikaanse bezoeker, voormalig soldaat in de burgeroorlog. Een man met een houten been. (Gespeeld door een amateur, ik denk dus dat ie werkelijk invalide was.) Ook de andere hoofdrollen worden gespeeld door amateurs, wat de film een charmante knulligheid geeft. Jammer van de gigantische hoeveelheid voice-over; dit is weer bijna een audio-boek met beelden. Het is dan ook een getrouwe bewerking van een bildungsroman, vertelt door het jongste meisje van de film, een To Kill A Mockingbird-achtig spitsig meisje. Het moge duidelijk zijn, het niveau van die film wordt hier nergens gehaald.