dinsdag 12 juli 2011
George Washington
Nu begreep ik All The Real Girls ineens, het maakt de film niet beter, maar ik zie wat de regisseur probeerde. Hij verplaatste zijn randfiguren naar een iets geliktere Hollywood-romance en een 'lichtere' setting. (Misschien wel letterlijk en figuurlijk, weg van Afro-Amerikaans zuidelijk Amerika.) Maar daar werkt het niet, en hier zonder meer wel. George Washington heeft zelfs wat van Honey (Bal) die Turkse hit van vorig jaar. Zelfde fenomenale gouden gloedvolle cinematografie en ook zeer sterk gefocust op de kinderblik. (Al is het hier een groepje jongeren, in plaats van eentje) Maar Honey is een plattelandsfilm en uiteindelijk ga ik natuurlijk eerder plat voor die Gummo-urban desolation van verlaten treinstations en armoedige autosleutelaars. George Washington is een dromerig geheel van korte monologen, nog kortere dialoogjes, en kleine en grote rampen. Een jongen wordt een held, als hij een ander kereltje van de verdrinkingsdood redt, terwijl hij (de held dus) ook nog verantwoordelijk is voor de dood van een ander. George Washington is ongrijpbaar als film, maar illustratief is bijvoorbeeld dat ik ergens bijna vol schoot van wat beelden van lege (!) zwembaden.... Tja, dan doe je iets goed.
Labels:
David Gordon Green,
films uit de jaren '00
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten