Richard III

Ik herinner me een soort moderne Shakespeare bewerking waarin Keanu Reeves meedoet, maar die speelde niet echt in een totaal andere tijd. Hier is Richard III naar een parallel universum verplaatst, waar het Britse rijk (uiterlijk zo tussen WWI en WWII) aan interne strubbelingen ten onder lijkt te gaan. Ian McKellen speelt met aanstekelijk vilein plezier (en op fenomenale wijze) een van dé rollen van zijn carriere, als de oppernazi-slechterik (Richard dus) die met veel gekonkel de macht grijpt. McKellen heeft een foute snor, richt zich af en toe rechtstreeks tegen het publiek, en is sowieso in en in verdorven. Moeders en dochters zijn niet veilig! Kleine prinsjes ook niet! Ik vergeet nog te melden dat alle dialogen letterlijk uit Shakespeare zijn overgenomen, waardoor je dus van die Vondeliaanse mooipraterij krijgt, dat eerst nog totaal gewank lijkt, maar halverwege moet je het, zoals elke keer weer toegeven; Shakespeare is een genie. (Goh!) Werkelijk elke mededeling (een traan, een hart van steen) wordt in de meest bloemrijke taal gegoten. Erg van genoten dus, al is het rommelige actie-einde (en een stom laatste shot) wat jammer. Maar dat dondert verder niet hoor.