zondag 17 juli 2011
Mr. Arkadin
Arme Welles, heeft ie ooit een film gemaakt waarvan een definitieve versie bestaat? Mr. Arkadin werd ook weer flink door producers omgegooid, heeft ook eigenlijk een andere titel, Confidential Report"\, geen idee wat Welles zelf wilde, en ook hiervan zijn weer minstens zeven versies en duiken nog wel eens nieuwe fragmenten op. Ik denk niet dat Mr. Arkadin overigens te redden valt, het is een nogal geflipte noir. Vooral dankzij de onbekende Peter Arden die de hoofdrol mag spelen. Hij doet dat barslecht, maar tegelijkertijd zo fanatiek en vol overtuiging, dat het toch eigenlijk wel weer grappig wordt. Bovendien lijkt hij op tig Hollywood-acteurs tegelijkertijd. Bovenal Christian Bale (uncanny bijna!), maar ook Michael Madsen (als het plot met zonnebril in Mexico belandt) qua stem is er dan ook een vleugje Mitchum en Ruffalo, en qua inzet is ie net zo batshit als Nicholas Cage. Zijn personage wordt door de indrukwekkend bebaarde Welles ingehuurd om diens eigen verleden te onderzoeken. Hij wil weten hoe hij toch aan zijn geld komt. Gevalletje anmnesia!? Jaja. Hier begint voor Arden een reis kriskras de wereld rond, in in die goede film noir-traditie is het een onnavolgbare maalstroom van ontmoetingen met excentriekelingen. Vooral Mischa Auer is weer eens gedenkwaardig, die heeft maar twee minuten om van zijn vlooiencircusuitbater íets te maken. Het lukt hem. 'Kun je geen andere Pool zoeken om te ondervragen'. Terwijl Arden info verzamelt, doet Welles hetzelfde, een Verniaanse wedloop, met gevaar voor eigen leven, een meisje als inzet, en een leeg vliegtuigje boven Barcelona als eindresultaat. Ook Liechtenstein wordt trouwens nog even genoemd, ook toen al, in de fifties, een bankparadijsje kennelijk. Ik meende zelfs het slot van vorst Hans-Adam nog even te zien, maar misschien was het een ander Europees berglandschapje...
Labels:
films uit de jaren '50,
Orson Welles
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten