dinsdag 5 juli 2011
Dillinger È Morto
Of ik ben in slaap gesukkeld, of de Italiaanse tv doet aan censuur. Ik keek deze obscure klassieker in een versie die iemand van de RAI had opgenomen, en achteraf lees ik op Wikipedia dat de film eindigt met een moord. Niks van gemerkt...!? Dillinger is dan ook een heel merkwaardige (en vrij fascinerende) film, heel on-Ferreri eigenlijk. Geweld is wel een thema, want al in de eerste scène wappert het hoofdpersonage met de bladzijde uit een boek, zodoende het geluid van een machinegeweer nabootsend. Piccoli speelt een verveelde grafisch ontwerper, die na die eerste scène naar huis gaat, waar hij ronddwaalt, met zijn vrouw die in bed ligt. (Ze heeft hoofdpijn, of is ze depressief?) Er is ook nog een raadselachtige andere dame. (Wikipedia zegt: 'maid', ik dacht eigenlijk huurster.) Het merendeel van de film spendeert Piccoli echter als een soort The American aan het repareren van een pistool én het bereiden van een overvloedig maal. Ik denk: dit gaat in zelfmoord eindigen, maar nee dus.
Labels:
films uit de jaren '60,
Marco Ferreri
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten