Van dit type film bereikt er
jaarlijks nog altijd één de Nederlandse bioscopen. Het 'leven als God in
plattelands-Frankrijk'-sfeertje, waardoor mensen van een eigen
vakantiehuisje in de Provence zijn gaan dromen. Dat die fantasie niet
altijd goed uitpakt bewijst Gerard Depardieu hier. Hij speelt een
ouderwetse hunchback (bestaan die eigenlijk nog?) die met grote plannen
vanuit de stad naar het platteland komt. Voor het zover is is er
trouwens al een half uur voorbij, en hebben we Depardieu nog altijd niet
gezien. We ontmoeten eerst Yves Montand en Daniel Auteuil als twee
kleine scharrelaars. Hun vriendschap is erg amusant. In de loop van de
film ontpoppen ze zich tot de grumpy mannetjes van de Muppets, maar in
het begin proef je ook bij hen nog dat Harvest Moon-gevoel. De idylle
van zaaien en oogsten, leven van en met de natuur. Dan komt echter
Depardieu de boel versjteren. Het leukste aan zijn rol is dat hij aanvankelijk de
fantasietjes van de kijker vertolkt. De anderhalf uur daarna - dat het dus misgaat - wordt de film langzamerhand toch wat saai. Opmerkelijk is het
afgeraffelde einde, dat wél een keuze maakt maar vervolgens meldt 'einde
van het eerste deel!'. Voel je je toch een beetje genaaid, al is Manon
des Sources (het vervolg) ook een titel die een belletje doet rinkelen.
Ja hoor, staat in NY Times 1000, dus het gaat er binnenkort van komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten