Had veel van dit debuut van
Polanski verwacht, maar de film liet me vrij koud. Het is een nogal
steriel gebeuren. Een thriller die maar geen echte thriller wordt, al
was dat misschien een te goedkope oplossing. Chique stijl is hier juist
op alle mogelijke manieren aanwezig. Een echtpaar rijdt in een dure kar
naar hun dure bootje, om daar in fraaie outfits een dagje door te
brengen. Maar niet met zijn tweeën. Onderweg weet een jonge lifter de
auto – met gevaar voor eigen leven – tot stoppen te brengen. De
bestuurder (een soort Nicolas Cage op het randje van een breakdown) is
not amused, maar is daarmee eigenlijk kwaad op zichzelf, want de jongen
is zijn roekeloze spiegelbeeld. Er ontstaat een haantjesgevecht, niet
eens zozeer om de vrouw (die langzaamaan op de voorgrond treedt) maar om
de krachtmeting zelf. Soms is dat hilarisch, zoals wanneer de jongen de
kampeerspullen van het echtpaar uitlacht. Dat men met zijn allen Mikado
(!) gaat zitten spelen heeft ook wel wat. Maar ondertussen verstrijkt
de tijd en kruipt de film maar niet onder de huid. Dan wordt dit dus een
afstandelijk genieten van een hele collectie aan fenomenale zwart-wit
shots. De driehoekige boot vanuit de lucht, de jongen languit zonnend
middenin. Een heus Christusbeeld. Maar ook meer acrobatische composities, de jongen klauterend
in de mast, of 'lopend' over water...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten